Zakończenie projektu edukacyjno-profilaktycznego „Bezpieczna Przystań”- w Tomaszowie Maz.
Uzależnienie to choroba duszy (psychiki) i emocji. Polega ono na utracie kontroli nad własnym postępowaniem, braniu środków odurzających pomimo zagrożeń, które one wywołują. Środki odurzające, szczególnie narkotyki, wywołują w człowieku, który z nich korzysta, przekonanie, że są środkami pomagającymi załatwić różne problemy, zrealizować ważne potrzeby. Tłumią one emocje na krótką chwilę, ale gdy przestają działać, problemy powracają ze zdwojoną siłą. Używki zamiast być środkiem do celu, same w sobie stają się celem.
Transformacja ustrojowa, jaka miała miejsce w naszym kraju dała impuls do rozwoju narkomanii. Popyt na narkotyki wśród młodzieży zaczął rosnąć szczególnie w grupie tej z rodzin dotkniętych kryzysem, bezradnych wobec upadku dotychczasowych wartości, braku perspektyw. Powodów do sięgania po narkotyki można wymienić więcej, to m.in. chęć dopasowania się do kolegów, przynależności do grupy, sprawdzenia, jak to jest, bycia „spoko” na luzie. O zgubnych skutkach ich zażywania: zniszczenia zdrowia, zmianach w psychice, konfliktach z rodzicami, utracie przyjaciół, problemach w szkole, a czasem nawet śmierci nikt jakoś nie pamięta. Nikt nie jest w stanie nieustannie kontrolować młodzieży, ostateczną decyzję muszą podjąć sami, ale obowiązkiem nas dorosłych jest dostarczenie im koniecznej wiedzy i umiejętności, aby potrafili mądrze wybierać.
Odpowiedzią na te zagrożenia i potrzeby młodzieży był program profilaktyczny „Bezpieczna Przystań” realizowany w hufcu 5-13 w Tomaszowie Maz. od września 2010r.
a zakończony 22 czerwca 2011r. Realizatorem założeń programowych była – p. Anetta Markiewicz (profilaktyk, terapeuta uzależnień), która z hufcem współpracuje od kilku lat.
Program miał na celu podniesienie świadomości młodzieży na temat zagrożeń czyhających na nich w trudnych sytuacjach życiowych i chęci sięgania po środki odurzające. W trakcie trwania programu zrealizowano kilka bloków zajęć:
- z integracji, komunikacji i porozumiewania się
- aspekty prawne używania środków psychoaktywnych
- dotyczące przemocy, agresji oraz sposoby radzenia sobie z nią
- o dopalaczach, przyczynach, skutkach i konsekwencjach zażywania środków psychoaktywnych.
Naszym celem była głównie pomoc młodym ludziom w przystosowaniu się do życia w otaczającej ich rzeczywistości. Prowadząca starała się wskazać im drogę do zmiany ich sytuacji, nawet jeśli wcześniej nie widzieli takiej możliwości. Uczestnicy przez cały czas trwania zajęć poszukiwali swojej ,,Bezpiecznej Przystani”. Dla niektórych tą bezpieczną przystanią na burzliwym morzu życia była szkoła, praca, rodzina, a dla innych sposób życia.
Młodzież chętnie brała udział w tych zajęciach, szczególnie wysoko oceniła samą osobę terapeuty. Doceniła jej kompetencje, takt i dyskrecję. P. Markiewicz wiele razy dała im odczuć, że to oni, ich życie i problemy są dla niej najważniejsze. Zajęcia nie były zamknięte w ramy czasowe i odbiegały od normalnych lekcji. Były spontanicznymi spotkaniami grupy osób, które chętnie ze sobą przebywały i współpracowały.
Oprócz zajęć grupowych odbywały się też spotkania indywidualne z młodzieżą, która potrzebowała takiej formy pracy.